that there must be very serious wou

that there must be very serious wound, and the Assistant-Superintendent decided to send at once to Penang for the surgeon, as the case was probably beyond the skill of the apothecary; an opinion with which the latter at once concurred, glad enough to be spared the responsibility take him before the Supreme Court, to be catechised as to the treatment employed.
It was 9 a.m. when the surgeon arrived at the hospital and visited the wounded man, who had been carefully tended in every way,, except that no attempt ha been made to interfere with the Malay surgery. Dris was now in clean hospital clothes, his arm properly supported, and himself made otherwise as comfortable as possible. He had eaten food, and his temperature was being watched to guard against any access of the fever which had already declared itself. The Malay women who accompanied him to the hospital had visited him, and, their services being no longer required, they had gone to look for a breakfast.
The surgeon listened while the apothecary reported the facts of the case, as they had been told to him, and smiled as he heard the story of the severed hand; lost in darkness, the search with lights, the finding of the hand covered with blood and sand, its cleansing, and finally the operation of the replacing it on the wrist from which it had been cut.
The surgeon smiled, for, as he sat there,, he held in his own this so-called ‘severed hand,’ and though it was not particularly clean, and the bandages were very dirty, and parely saturated with blood, streaks of which lay dry and cracking on both hand and arm, yet , if he knew anything at all, he could both see and feel that the hand was alive. Of course, if the hand had really been cut clean off, it could not have been stuck on again, least of all by a parcel of stupid native vil-

Keputusan (Bahasa Melayu) 1:

bahawa mesti ada luka yang serius, dan Penguasa Pembantu memutuskan untuk menghantar sekali ke Pulau Pinang untuk pakar bedah, kerana kes itu mungkin luar kemahiran apothecary; pendapat yang kedua sekaligus dipersetujui, cukup senang terkecuali tanggungjawab membawanya sebelum Mahkamah Agung, untuk catechised tentang rawatan yang digunakan.Ia adalah 9.00 pagi apabila tiba di hospital pakar bedah dan melawat orang cedera, yang telah telah dengan teliti cenderung dalam setiap cara, kecuali bahawa tiada cubaan ha telah dibuat untuk mengganggu pembedahan Melayu. Dris adalah kini di hospital bersih pakaian, beliau lengan yang betul disokong, dan dirinya dibuat jika tidak selesa mungkin. Beliau telah makan makanan, dan suhu Nya adalah sedang menyaksikan langkah berjaga-jaga terhadap mana-mana akses demam yang telah pun mengisytiharkan dirinya. Wanita Melayu yang mengiringi beliau ke hospital telah melawat dia dan perkhidmatan mereka yang tidak lagi diperlukan, mereka telah pergi untuk mencari Sarapan Pagi.Pakar bedah mendengar walaupun apothecary dalam melaporkan fakta-fakta kes itu, kerana mereka telah memberitahu kepadanya, dan tersenyum dalam kerana dia mendengar cerita tangan severed; hilang dalam kegelapan, Cari dengan lampu, penemuan daripada tangan yang dilindungi dengan darah dan pasir, dan pembersihan dan akhirnya operasi yang menggantikannya pada pergelangan tangan yang ia telah telah dipotong.Pakar bedah tersenyum dalam, untuk, kerana beliau duduk di sana,, beliau diadakan di sendiri ini dipanggil 'severed tangan', dan walaupun ia tidak amat bersih, dan bandages yang telah kotor, dan parely tepu dengan darah, jalur-jalur yang meletakkan kering dan retak pada kedua-dua tangan dan lengan, lagi, jika dia tahu apa-apa semua, beliau dapat kedua-dua melihat dan merasa bahawa tangan yang masih hidup. Sudah tentu, jika tangan telah benar-benar telah memotong bersih, ia boleh tidak telah terjebak pada lagi,-kurangnya sekali oleh sebidang bodoh asli vil-

Keputusan (Bahasa Melayu) 2:

bahawa mesti ada luka yang sangat serius, dan Penolong-Penguasa memutuskan untuk menghantar serentak ke Pulau Pinang untuk bedah itu, mengikut mana yang mungkin di luar kemahiran apotekari itu; pendapat dengan yang kedua sekaligus bersetuju, cukup gembira kerana terlepas tanggungjawab mengambil orang itu di hadapan Mahkamah Agung, yang akan catechised untuk rawatan yang digunakan.
Ia adalah 09:00 apabila pakar bedah itu tiba di hospital dan melawat orang yang cedera, yang telah dijaga dalam segala hal ,, kecuali bahawa tiada ha percubaan telah dibuat untuk mengganggu pembedahan Melayu. Dris kini dalam pakaian hospital bersih, lengannya betul disokong, dan dirinya dibuat selain di tahap seberapa selesa yang mungkin. Beliau makan makanan, dan suhu beliau sedang menonton untuk mengawal daripada sebarang akses demam yang telah diisytiharkan sendiri. Wanita Melayu yang mengiringi beliau ke hospital telah melawat beliau, dan, perkhidmatan mereka yang tidak lagi diperlukan, mereka telah pergi untuk mencari sarapan.
Pakar bedah mendengar manakala apotekari melaporkan fakta-fakta kes itu, kerana mereka telah diberitahu untuk kepadanya, dan tersenyum kerana dia mendengar cerita dari tangan terputus; hilang dalam kegelapan, pemeriksaan itu dengan lampu, dapatan tangan berlumuran darah dan pasir, pembersihan, dan akhirnya operasi menggantikannya pada pergelangan tangan yang ia telah dipotong.
Pakar bedah tersenyum, untuk, kerana dia duduk ada ,, beliau memegang dalam sendiri yang dipanggil ini beliau 'tangan terputus, dan walaupun ia tidak begitu bersih, dan pembalut sangat kotor, dan parely tepu dengan darah, jalur-jalur yang terletak kering dan retak di tangan kedua-duanya dan lengan , namun, jika dia tahu apa-apa pun, dia boleh kedua-duanya melihat dan merasakan bahawa tangan masih hidup. Sudah tentu, jika tangan yang telah benar-benar telah dipotong bersih mati, ia tidak mungkin terjebak semula, lebih-lebih lagi dengan sebidang vil- asli bodoh