กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ท่านสุลต่านอ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ท่านสุลต่านองค์หนึ่ง ท่านร่ำรวยมาก แต่ทรัพย์สินก็ไม่สามารถซื้ออะไรได้ทุกอย่าง พระราชินีของท่านเสียชีวิตลงหลังจากคลอดราชธิดาให้ท่านองค์หนึ่ง สมัยนั้นการแพทย์ไม่ค่อยเจริญ การคลอดบุตรถือเป็นภารกิจที่เสี่ยงอันตรายอย่างที่สุด คุณแม่ไม่รู้กี่ท่านต้องเสียชีวิตลง บางท่านเสียชีวิตพร้อมบุตรในท้องซะด้วยซ้ำ

สุลต่านองค์นี้ท่านรักเจ้าหญิงน้อยของท่านมาก ท่านไม่มีพระราชินีคนใหม่ ท่านเลี้ยงดูอุ้มชูเจ้าหญิงน้อยด้วยตนเอง โดยมีแม่นมและผู้รับใช้จำนวนมากมายคอยช่วยเหลือ เจ้าหญิงเติบโตด้วยความรักและอบอุ่น ในวันเกิดของเจ้าหญิงน้อยทุกๆปีจะมีผู้วิเศษ และราชาต่างเมือง นำของขวัญที่มีค่าและมหัศจรรย์มากมายมามอบให้เจ้าหญิงน้อย เรียกได้ว่า ของเล่นเต็มท้องพระคลังไปหมด แต่เป็นของที่ผู้ให้อยากให้ ไม่ใช่ของที่เจ้าหญิงน้อยอยากได้

เมื่อเจ้าหญิงประท้วงเรื่องนี้ ปีนี้องค์สุลต่านจึงให้เจ้าหญิงเป็นผู้กำหนดว่า เธออยากได้อะไรเป็นของขวัญ และคำตอบของเจ้าหญิงน้อย ก็คือ เธออยากได้ พระจันทร์

อึ้งไปเลยล่ะสิ

องค์สุลต่านท่านจะทำอย่างไรดีน้อ

…

องค์สุลต่านนิ่งไปพักนึง ก็สารภาพกับลูกตรงๆ ไม่ตรงเท่าไรสิ คนสมัยก่อนชอบชักแม่น้ำทั้ง5เพื่อตะล่อมให้เด็กยอมรับเหตุผล องค์สุลต่านบอกว่า พ่อเสียใจนะลูก คือพ่ออาจมีกองทัพที่ยิ่งใหญ่ พ่อรอบรู้เรื่องตัวเลขเรื่องค้าขาย พ่อรู้แม้แต่วิธีต่อเรือ หรือถลุงเหล็ก แต่พ่อก็มีอีกหลายอย่างที่พ่อไม่รู้ พ่อก็เห็นพระจันทร์นะลูก แต่พ่อไม่รู้ว่าที่แท้จริงมันคืออะไร พ่อคงนำมันมาให้เจ้าไม่ได้แน่ๆ

เจ้าหญิงน้อยบอกพ่อของเธอว่า พระจันทร์เป็นลูกกลมๆขนาดพอดีกับอุ้งมือของเธอ มันทำด้วยทองคำสุกปลั่ง พอสุลต่านได้ยินดังนั้น ก็ดีใจรีบรับปากลูกสาวสุดที่รักทันที

ท่านสุลต่านก็รอจนถึงคืนเดือนมืดแล้วก็นำก้อนทองคำกลมๆ ขนาดพอเหมาะมามอบให้เจ้าหญิงน้อย เจ้าหญิงน้อยก็ดีใจ เชื่อว่านั่นคือพระจันทร์ที่พ่อหามาให้ ยามเธอนอน เธอก็เอาพระจันทร์ของเธอ วางไว้ใต้หมอน และหลับอย่างมีความสุข

ยังจ้า ยังไม่จบ ยังมีต่ออีกนิด

เพราะว่าสุลต่านก็รู้ว่าพระจันทร์ของเจ้าหญิงเป็นทองที่ท่านให้ช่างทองจัดทำให้ ไม่ใช่พระจันทร์ที่มาจากฟ้าจริงๆ ก็คือ ท่านโกหกลูกสาวของท่านเอง แม้จะเป็นการโกหกที่มีเจตนาดีก็เถอะ แต่ก็สร้างความทุกข์ให้องค์สุลต่านอย่างยิ่ง การโกหกเป็นสิ่งที่ไม่ดี เด็กๆจำไว้เลยนะครับ องค์สุลต่านเพิ่งจะคิดได้ว่า ไม่นานพระจันทร์ก็จะต้องปรากฎบนท้องฟ้าอีกครั้ง และตอนนั้นเจ้าหญิงก็จะทราบว่า พระจันทร์ของเจ้าหญิงน้อย ไม่ใช่ของจริง

องค์สุลต่านตั้งใจจะเข้าไปบอกลูกตรงๆหลายครั้ง เพื่อสารภาพผิด แต่ว่าพอเห็นหน้าลูกที่มีความสุขกับพระจันทร์ดวงเล็กๆดวงนั้น ท่านก็พูดไม่ออก ผ่านไปวันแล้ววันเล่า พระจันทร์บนท้องฟ้าก็มีขนาดใหญ่ขึ้น จากเสี้ยวเล็กๆก็โตขึ้น เจ้าหญิงอย่างไรก็ต้องรู้เข้าจนได้ ท่านสุลต่านตัดสินใจแล้ว อย่างไรก็ต้องบอกให้ได้ในคืนนี้

คืนนั้นเจ้าหญิงนั่งบนเตียง มองพระจันทร์บนท้องฟ้าผ่านหน้าต่าง ในมือก็ถือพระจันทร์ของตน องค์สุลต่านรู้ตัวว่าบอกเธอช้าไปแล้ว เธอรู้แล้ว

เจ้าหญิงเห็นพ่อทำหน้าเศร้าก็เอ่ยปากถาม พ่อของเธอก็ตอบว่า พ่อไม่รู้จะบอกลูกอย่างไร แต่ลูกก็คงเห็นแล้ว มีพระจันทร์จริงๆอยู่บนท้องฟ้า เจ้าหญิงยิ้ม และบอกพ่อเธอว่า ก็เหมือนตอนที่หนูฟันหัก ไม่นานฟันหนูก็งอกขึ้นมาใหม่ ดีแล้วล่ะที่พระจันทร์เกิดขึ้นมาใหม่ ผู้คนก็จะได้ชมความงามของพระจันทร์ ไม่ใช่ว่าให้หนูมาถือครองไว้คนเดียว

องค์สุลต่านกอดลูกและน้ำตาไหล และปฎิญาณตนจะไม่โกหกอีกต่อไปแม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม สำหรับเจ้าหญิงน้อยล่ะ เธอเติบโตขึ้น งดงามและมีจิตใจที่อ่อนโยน เป็นที่รักของประชาชนทุกๆคน