Early descriptions of the lungs emp

Early descriptions of the lungs emphasized their importance as cooling agents that maintained the balance of the human body by counteracting the hot temperament of the heart. They also understood that breathing occurred in the lungs, in essence, that the lungs acted like a pair of bellows firing and cooling a furnace. Galen's description, for example, of the lung emphasized that it "has all the properties which make for easy evacuation; for it is very soft and warm and is kept in constant motion." He further specified the function of the lungs in relationship to the movement of the blood as follows: "Blood passing through the lungs absorbed from the inhaled air, the quality of heat, which it then carried into the left heart." From such passages, we can see that the idea of respiration was primarily influenced by humoral theories of the body.

Medieval medical practitioners continued to be fascinated by the unusual anatomy of the lung. They noted its unusual moisture, for example, as a feature of its complexion. In the early eleventh century, the Islamic medical philosopher Avicenna wrote in his Canon of Medicine: "In the case of the lung the moisture is not inherent in its nature but is derived from the nourishment which comes to it. The lung is fed by a very 'hot' blood, because there is much bilious humor in the blood going to the lung. A great excess of moisture accumulates in the lung from the gaseous products of the whole body as well as from the materials which flow down to it from the "head." By the late twelfth century, Master Nicolaus summarized well the qualities of the lung: it was built to "withstand the warmth of the heart," its soft, spongy tissue facilitated motion, it was hollow in order to retain air "for cooling the heart and renewing the vital spirits," and it exhibited a twofold motion that further facilitated its role as "the flail of the heart."

Medieval and Renaissance physicians understood the connection between the lungs and respiration and between life and breath. They associated life with a vitality that coursed throughout the body, a Galenic pneuma. But they had no specific understanding of the role that oxygen played, since they had no chemical understanding of air which was one of the four basic "elements" of nature in traditional Greek science. Despite this fact, they did understand that the lung discharged wastes. Leonardo da Vinci describes the process as follows in his unpublished notebooks of the late fifteenth century: "From the heart, impurities or 'sooty vapors' are carried back to the lung by way of the pulmonary artery, to be exhaled to the outer air." His contemporary, the physician Alessandro Benedetti concurred, writing in 1497, "The lung changes the breath, as the liver changes the chyle, into food for the vital spirit.

Keputusan (Bahasa Melayu) 1:

Penerangan awal paru-paru menekankan kepentingan mereka sebagai ejen yang mengekalkan baki tubuh manusia oleh counteracting perangai panas hati penyejuk. Mereka juga memahami bahawa pernafasan berlaku dalam paru-paru, pada dasarnya, bahawa paru-paru bertindak seperti sepasang belos menembak dan penyejukan relau. Penerangan Galen, sebagai contoh, paru-paru menegaskan bahawa ia "mempunyai semua sifat-sifat yang membuat untuk pemindahan mudah;. Untuk itu adalah sangat lembut dan hangat dan disimpan di dalam pergerakan yang berterusan" Beliau juga dinyatakan fungsi paru-paru dalam hubungan dengan pergerakan darah seperti berikut: "Darah yang melalui paru-paru diserap dari udara yang disedut, kualiti haba, yang kemudiannya dibawa ke dalam jantung kiri." Daripada petikan tersebut, kita dapat melihat bahawa idea pernafasan terutamanya dipengaruhi oleh teori humoral badan. pengamal perubatan zaman pertengahan terus terpesona dengan anatomi yang luar biasa paru-paru. Mereka berkata kelembapan luar biasa, sebagai contoh, sebagai ciri daripada kulit itu. Pada abad kesebelas awal, ahli falsafah perubatan Islam Ibn Sina menulis dalam Canon beliau Perubatan: "Dalam kes paru-paru kelembapan tidak wujud dalam alam semula jadi, tetapi berasal dari makanan yang datang kepadanya paru-paru ini diberi makan oleh. sangat darah 'panas', kerana terdapat banyak jenaka yg bersifat hempedu dalam darah akan paru-paru. A berlebihan besar kelembapan berkumpul dalam paru-paru daripada produk gas seluruh badan dan juga dari bahan-bahan yang mengalir ke bawah kepadanya dari ". kepala" Dengan abad kedua belas lewat, Master Nicolaus diringkaskan baik kualiti paru-paru: ia dibina untuk "menahan kehangatan hati,", tisu lembut lembut memudahkan pergerakan, ia adalah berongga untuk mengekalkan udara " untuk menyejukkan hati dan memperbaharui semangat penting, "dan ia menunjukkan gerakan dua kali ganda yang memudahkan lagi peranannya sebagai" mencambuk hati. " pakar-pakar perubatan Zaman Pertengahan dan Renaissance difahami hubungan antara paru-paru dan pernafasan dan antara hidup dan nafas. Mereka berkaitan kehidupan dengan daya hidup yang coursed seluruh badan, pneuma Galen. Tetapi mereka tidak mempunyai kefahaman tertentu peranan yang dimainkan oksigen, kerana mereka tidak mempunyai pemahaman kimia udara yang merupakan salah satu daripada empat asas "elemen" alam dalam sains Yunani tradisional. Walaupun fakta ini, mereka faham bahawa paru-paru dilepaskan sisa. Leonardo da Vinci menerangkan proses seperti berikut dalam buku nota yang tidak diterbitkan pada abad kelima belas lewat: "Dari hati, kekotoran atau 'wap hitam' yang dibawa ke paru-paru melalui arteri pulmonari, yang akan dihembus ke udara luar. " Sezaman dengannya, doktor Alessandro Benedetti yang bersetuju, menulis dalam 1497, "paru-paru itu menukar nafas, kerana hati berubah chyle, ke dalam makanan untuk semangat penting.